Dikta i samlinga er blitt til over tid. Ei langsam reise eller vandring som enno ikkje har tatt slutt. Her inviterer han lesaren inn i rom med dører som kan opnast og lukkast eller bli sett på gløtt. Dette er dikt fylt med stemning, innleving og pasjon. Eg høyrer vinden kvesse denne kantete muren av ein molo i djupt vatn blå fred. Det er i denne tyngda eg kjenner meg att når eg lengtar lik ei rørsle i det siste skotet på eit døyande tre.